De basisregel bij beleggen is spreiden. Dat voorkomt specifieke risico’s; risico’s waardoor veel ‘beleggers’ door schade en schande wijzer zijn geworden. Beleggers staat bewust tussen aanhalingstekens, de belegger die wel heel specifieke risico’s neemt, of eigenlijk heel specifieke kansen zoekt, is eigenlijk geen belegger, meer een trader of soms gokker.
Het spreiden wordt echter soms iets te letterlijk genomen als basisuitgangspunt. Koop gewoon een ETF op een brede markt, gooi het in de kast en de rest gaat vanzelf. Dat is ‘Half beleggen’; u koopt spreiding, maar aan de keuze ligt eigenlijk weinig tot niets ten grondslag. Welke markt koopt u? Wat is de waardering van die markt? Welke valutakansen of -risico’s zitten er in de onderliggende waarden? Welke landen, regio’s en sectoren spelen de grootste rol?
De voorbeelden zijn bekend
Neem wereldwijd beleggen; de grootste beursnoteringen vind je in de Verenigde Staten, dus vaak ook de zwaarste weger in een wereldwijd gespreid beleggingsproduct. In de periode 2000 tot 2010 daalde de dollar met ca 40% en de aandelen leverden ook in. Dat was een forse aderlating; het vermogen meer dan gehalveerd. De Europese beurs deed het niet echt beter dan de Amerikaanse, maar het valutarisico was in ieder geval een stuk lager.
Beleggen betekent dus keuzes maken en blijven maken. Er bestaat niet zoiets als de ideale samenstelling van een beleggingsportefeuille die door alle stormen heen komt of die altijd optimaal presteert. De markten zijn in beweging en zullen altijd in beweging blijven. Daarnaast kunnen beleggingen in de vorm van bijvoorbeeld indexbeleggingen ook veranderen. Denk aan de toevoeging van China aan de verschillende indices of het maximaliseren van een bepaald aandeel in een index.
Rendementen uit het verleden
Veel keuzes worden gemaakt op basis van rendementen uit het verleden. Dat is niet altijd, en wellicht wel helemaal geen, goede raadgever. Het makkelijkste voorbeeld daarbij is wel de obligatiemarkt. Euro staatsobligaties hebben de afgelopen 10 jaar een bovengemiddeld rendement gemaakt (coupon plus koerswinst), maar wanneer je nu nog gaat kopen, mag je dan hetzelfde rendement verwachten? Leen je je geld nu voor 10 jaar uit aan de Nederlandse staat dan vang je bruto net iets meer dan 0,5% per jaar!
Life Cyclen omdat het moet
Een vergelijkbaar discussiepunt is het automatisch Life Cyclen van de beleggingsportefeuille. Oftewel, het periodiek bijstellen van het risico door meer richting obligaties te schuiven naarmate de horizon dichterbij komt. Wanneer je dat doet ongeacht de marktomstandigheden kan je wel eens van een heel koude kermis thuiskomen.
Er zijn bijvoorbeeld tal van Life Cycle beleggingsproducten op de markt die dit automatisch voor je doen. Kijk eens naar het beleggingsbeleid en hoe de portefeuille in de praktijk is opgebouwd! Vaak een groot percentage in (staats-) obligaties die bruto al een negatief rendement kennen. Wanneer de rente gaat aantrekken zal dat nog eens tot koersverlies lijden. Meer en meer in obligaties beleggen betekent minder en minder uitzicht op groei van het vermogen.
Naarmate de horizon dichterbij komt beleggen met minder risico is zeker aan te raden en in veel gevallen zelfs een must. Maar kies niet voor automatismen die niet de tijdsgeest lezen. Net als de term ETF geen universele garantie is voor succes, is het Life Cyclen dat ook zeker niet.
Beleggen is een werkwoord en zal het altijd blijven; keuzes maken en blijven maken.
Geen zorgen, Dexxi maakt voor u de strategische keuzes en zorgt voor de continuïteit. Dat doen we al ruim 20 jaar.