Geen geheimen of dubbele agenda’s!

Beleggen is de afgelopen decennia voor iedereen geworden. Dat heeft onder andere te maken met de glijvlucht van de rente waardoor de aandelenbeleggingen relatief aantrekkelijk geworden zijn. Maar wellicht meer nog de opkomst van internet. Beursinformatie is daardoor gemeengoed geworden, transactiekosten zijn extreem laag geworden, vergelijkingswebsites van brokers, adviseurs en beheerders schieten als paddenstoelen uit de grond en door de opmars van het indexbeleggen zijn er ogenschijnlijk geen geheimen meer in het beleggingsbeleid. Maar wat betekenen deze ontwikkelingen voor het grotere publiek? Is het inderdaad allemaal wel zo transparant?

De valkuil
Zoals bij elk onder zoek is de output zo goed als de input. Het zoeken naar informatie waar daadwerkelijk waarde aan gehecht kan worden op internet is moeilijk. Denk aan een koopadvies voor een bepaald aandeel. Bekend is dat er vanuit commerciële gedachte, meer koopadviezen worden gepubliceerd dan verkoopadviezen. Het belletje om te verkopen of wijzigingen in de visie of koersdoel van de analist blijven dus uit. Sowieso heeft de doe-t-zelf belegger moeite met verliesnemen. Het googlen op verkoopadviezen zal daardoor minder vaak voorkomen.

Lage transactiekosten
Je moet tegenwoordig wel extreem veel handelen willen de transactiekosten een heel grote invloed hebben op het uiteindelijke resultaat. Bij transactiekosten praten we over procentpunten in plaats van procenten. Procenten? Ja, een transactie in 1995 kon gerust 1,5% kosten, en dan heb je nog niet verkocht!

Door de huidige wet- en regelgeving moeten beheerders en adviseurs sowieso met de billen bloot, zowel vooraf als achteraf. De doe-t-zelf belegger zal baat hebben bij de goedkoopste broker met het breedste palet aan mogelijkheden. Voor beheer en advies wordt eigenlijk niet meer geselecteerd op die kosten. Dat ligt zo dicht bij elkaar, daar wordt het onderscheid niet in gemaakt.

Vergelijkingen
Vroeger had je een betaalrekening bij een bank en wanneer er vermogen kwam ging je daar ook beleggen; eigenlijk kom je nooit de omgekeerde volgorde tegen. Stel maar eens die vraag aan iemand die bij een (groot-) bank belegt! Toch zijn er circa 150 partijen in Nederland waar je vermogen in beheer kan geven of je kan laten begeleiden (advies); voor het grootste deel onafhankelijke partijen.

En welke partij sluit dan het beste aan? Eenvoudig, raadpleeg internet zou je zeggen. Tal van vergelijkingssites geven raad. Maar hoe objectief zijn deze in de praktijk. Deze vergelijkingssites hebben ook een verdienmodel, logisch, de kachel moet wel kunnen branden, en dat resulteert in een output voor u van beheerders of adviseurs die bereid zijn te betalen. Dat is niet per definitie slecht, de vraag is alleen in hoeverre de verwachting is gewekt dat er echt objectief is geselecteerd. De oplossing: vergeet internet en betaal gewoon zelf voor een objectieve selectie.

Fund of funds
En nu leven we in het informatietijdperk waarbij alles op internet te vinden is. Een paar jaar geleden zijn de retourprovisies afgeschaft en zou je denken dat het allemaal nog transparanter zou worden. Verborgen kosten en geldstromen zouden verdwijnen, alles in het belang van de eindklant. Verbazingwekkend is dan ook de trend dat een aantal partijen het beleggingsconcept hebben gevat in een fund of funds. De transparantie in de funds was vaak al ver te zoeken, maar door de extra schil wordt het vaak helemaal lastig.

Heeft u wel eens de vraag gesteld waarom er eigenlijk belegd wordt in de zogenaamde actieve beleggingsfondsen? En waarom daar weer een extra schil omheen moet? Wie wordt daar beter van? Het kan immers ook transparant. Uit tal van onderzoeken blijkt dat actieve beleggingsfondsen het afleggen tegen indexbeleggingen. Waarom moeilijk doen? En ja, elk detail van een indexbelegging kunt u gewoon vinden op de website van de aanbieder, en dat van dag tot dag. Geen geheimen, geen dubbele agenda, wel flexibiliteit, liquiditeit en lage kosten.