Wij zijn Hans en Margriet. Wij zijn beleggers.

Hans en Margriet naderen de pensioengerechtigde leeftijd. Hans is leraar natuurkunde op een middelgrote scholengemeenschap. Margriet is tandartsassistent. Hans werkt sinds enkele jaren 4 dagen in de week en geniet natuurlijk van de lange schoolvakanties. Margriet werkt 2,5 dag in de week.

Hoewel Hans en Margriet dol zijn op hun twee kleinkinderen, van enige zoon Bas en zijn vrouw Heleen, genieten ze erg van hun vrije tijd en trekken ze er met hun kleine camper graag op uit. Hans is een fervent natuurfotograaf waardoor ze regelmatig in de meest afgelegen gebieden te vinden zijn. Het is een gezamenlijke droom om na hun pensionering nog meer van de wereld te zien. Dankzij het prima salaris van Hans en het feit dat ze hun huis, dankzij de erfenis van de ouders van Margriet al jarenlang hypotheekvrij hebben, is er een behoorlijke som spaargeld opgebouwd.

Ondanks dat vrienden in het verleden regelmatig aandrongen op beleggen, wilden zowel Hans als Margriet daar niet zo van weten. Zoon Bas werkt als technisch onderzoeker bij een fabrikant van medische apparaten, en attendeert zijn ouders regelmatig op de mogelijkheden van indexbeleggen via Dexxi. Het rendement is een stuk beter dan de spaarrente en de risico’s zijn aanvaardbaar. Na enige bestudering zijn ze inmiddels overstag en beleggen ze een aanzienlijk deel van hun spaargeld via Dexxi.

Hans aan het woord…
Ondanks het feit dat ik nog steeds erg kan genieten van de onbevangen jeugd van mijn leerlingen, merk ik dat de rust van de natuur en de adembenemende vergezichten steeds meer indruk maken. En hoewel ik toch een echte fotograaf ben, maakt het me steeds minder uit of ik er nou wel of niet een foto van maak. Het zal de leeftijd zijn. Bij Margriet herken ik hetzelfde. Het is net alsof we de schoonheid van de natuur, en misschien wel van het leven, steeds meer waarderen. Het is dan ook zo’n contrast om deels geconfronteerd te worden met de hectiek en chaos van alledag en de gekozen vrijheid wanneer we er op uit trekken in ons campertje.

Het gaat goed met ons. We voelen ons gezond en we zien dat het gezin van onze zoon Bas gelukkig is. Margriet, mijn vrouw, zegt wel eens dat ze bang is voor de eerste tegenslag omdat het allemaal te mooi lijkt.

We zijn niet zo’n risiconemers
Ook onze financiële situatie is goed te noemen. We verdienen allebei en ik heb een goed salaris. Dankzij de erfenis van de ouders van Margriet hebben we ons royale huis toch alweer tientallen jaren geleden afgelost. Naast het vermogen in ons huis, beschikken we over behoorlijk wat spaargeld. Daar hebben we nooit iets geks mee gedaan.

Vrienden van ons begrijpen niet dat we zo voorzichtig zijn en waarom we niet veel eerder hebben nagedacht over alternatieven om ons spaargeld beter te laten renderen. Het sparen heeft ons echter altijd rust gegeven. We zijn niet zo’n risiconemers. En we hadden tenslotte ook niet echt een doel.

Extra financiële hulp
Sinds enige tijd is onze zoon Bas wat duidelijker in zijn mening over wat we met ons spaargeld zouden moeten doen. Nadat we daar in eerste instantie terughoudend in waren, ben ik me toch een beetje gaan verdiepen in de mogelijkheden. Ook omdat ik me inmiddels wel realiseer dat onze kleinkinderen later wel wat extra financiële hulp kunnen gebruiken. Dus als wij als grootouders daarbij kunnen helpen, dan doen we dat graag.

Ons spaargeld rendeert
Door Bas ben ik in contact gekomen met Dexxi, waar je geld wordt belegd in een mix van indexfondsen. Gespreide aandelen dus, waardoor de risico’s een stuk beperkt worden. Na een goede voorlichting hebben we ervoor gekozen om te starten met de helft van ons spaargeld. Daarbij storten we elke maand een extra bedrag vanuit onze spaargeld rekening. Op deze manier houden we voor onszelf toch de rust en weten we dat een steeds groter deel van ons spaargeld beter rendeert.